Czy wiesz, że jesienne nawożenie iglaków to sekret ich pięknego wyglądu i zdrowia przez cały rok? Ostatnie nawożenie w sezonie (od końca sierpnia do października) jest kluczowe, aby rośliny przetrwały zimę w doskonałej kondycji. Wybierając Sumin nawóz do iglaków jesienny, dostarczasz swoim roślinom niezbędną dawkę fosforu, potasu i magnezu, które pomagają przygotować iglaki na nadchodzące mrozy.
Dlaczego to takie ważne? Kiedy temperatura spada, a warunki stają się trudne, iglaki potrzebują wsparcia. Nasz nawóz pomaga drewnieć pędom, zwiększa odporność na przemarzanie i wspomaga prawidłową gospodarkę wodną roślin. Dzięki temu Twoje rośliny są lepiej chronione przed niskimi temperaturami i mroźnym wiatrem. Co ważne, wegetacja roślin zimozielonych jest spowolniona, a nie zatrzymana, dlatego tak istotne jest odpowiednie ich przygotowanie do zimy. Kluczowe korzyści jesiennego nawożenia iglaków:
ZAPAMIĘTAJ! Sumin nawóz do iglaków jesienny to zbilansowana formuła bez azotu, która nie pobudza roślin do wzrostu, ale pomaga im bezpiecznie wejść w stan zimowego spoczynku. Dzięki temu Twoje iglaki będą gotowe na zimę, a wiosną odwdzięczą się pięknym wyglądem i zdrowiem!
Nawóz zawiera większą dawkę fosforu i potasu oraz szybko przyswajalny magnez, które decydują o prawidłowym działaniu nawozu i skutecznym pobieraniu składników pokarmowych przez rośliny. Rola tych pierwiastków jest nieoceniona:
Dla młodych iglaków (do 5 lat) użyj 50-100 g nawozu na 1 m², a dla starszych 100-300 g. Nawóz najlepiej stosować 1-2 razy w sezonie, pamiętając o 4-tygodniowym odstępie między aplikacjami. Produkt występuje w formie granulowanej, dzięki temu nie zbryla się i nie pyli, tym samym jest łatwy do równomiernego wysiania. Nie zapomnij o swoich iglakach! Dzięki jesiennemu nawożeniu Twoje rośliny będą gotowe na zimę, a Ty będziesz cieszyć się pięknym ogrodem przez cały rok.
Iglaki to jedne z najpopularniejszych roślin ozdobnych w ogrodach – cieszą oczy zielenią przez cały rok, stanowią piękne tło dla rabat i żywopłotów. Zdarza się jednak, że igły zaczynają brązowieć i opadać, co jest sygnałem problemów. Przyczyny tego zjawiska mogą być różne – od naturalnych procesów fizjologicznych po poważne choroby i błędy w pielęgnacji.
Każdy iglak co kilka lat wymienia część swoich igieł. Starsze, położone głębiej przy pniu, żółkną i brązowieją jesienią, a następnie opadają. To proces całkowicie naturalny i nie wymaga interwencji, jeśli dotyczy tylko igieł wewnętrznych, a młode pędy pozostają zdrowe i zielone.
Jednym z kluczowych składników wpływających na ich kondycję jest magnez (Mg), a najlepszą i najczęściej stosowaną formą jego uzupełniania jest siarczan magnezu (MgSO₄). Dlaczego magnez jest ważny dla iglaków?
Objawy niedoboru magnezu:
Niedobory magnezu są szczególnie częste na glebach lekkich, piaszczystych oraz kwaśnych – czyli dokładnie takich, jakie często wybiera się pod uprawę iglaków.
Siarczan magnezu to nawóz szczególnie polecany w pielęgnacji iglaków, ponieważ jest szybko przyswajalny zarówno przez korzenie, jak i przez igły w formie oprysku. Co ważne, siarczan magnezu nie podnosi pH gleby, dzięki czemu idealnie sprawdza się w uprawie roślin kwaśnolubnych. Stosowanie nawozu może odbywać się na dwa sposoby. W przypadku nawożenia doglebowego zaleca się wysypanie 20–30 g siarczanu magnezu na 1 m² powierzchni wokół rośliny i podlanie wodą. W sytuacji, gdy widoczne są objawy niedoboru magnezu, najlepszym rozwiązaniem jest nawożenie dolistne. W tym celu należy przygotować roztwór 15 g siarczanu magnezu na 1 litr wody i wykonać oprysk. Najlepiej przeprowadzać go wieczorem lub w pochmurny dzień, aby uniknąć poparzeń igieł i zapewnić lepsze wchłanianie składników.
Iglaki, choć uchodzą za rośliny mało wymagające i odporne, w praktyce często padają ofiarą groźnych chorób grzybowych. Wiele z nich rozwija się powoli, początkowo dając niewielkie objawy, które łatwo zlekceważyć. Tymczasem szybka reakcja ogrodnika pozwala uratować rośliny i ograniczyć rozprzestrzenianie się patogenów. Poniżej omawiamy najczęstsze choroby iglaków, ich objawy oraz sposoby zwalczania.
Jedną z najgroźniejszych chorób jest fytoftoroza, wywoływana przez grzybopodobne organizmy z rodzaju Phytophthora. Atakuje roślinę od korzeni i podstawy pędów. Pierwszym objawem jest zgnilizna u nasady, zwykle jednostronna. Igły żółkną, brunatnieją i opadają, a całe gałęzie stopniowo zasychają. Pod korą można zauważyć wyraźną granicę między tkanką zdrową a porażoną, ciemną. Chorobie sprzyjają wysoka wilgotność oraz temperatury powyżej 20°C. Ochrona polega przede wszystkim na podlewaniu roślin preparatem Proplant 722 SL, który działa układowo i chroni roślinę od środka. Zaleca się także zastosowanie środka profilaktycznie tuż po posadzeniu iglaków.
Zasychające końcówki pędów iglaków to sygnał zamierania pędów, wywoływanego przez różne gatunki grzybów. Najczęściej są to Kabatina juniperi (atakująca wczesną wiosną) oraz Phomopsis juniperovora (wiosną i pod koniec lata). Objawy obejmują brunatnienie i zamieranie wierzchołków pędów, a infekcji sprzyja wysoka wilgotność. Aby zapobiegać chorobie, należy unikać gęstych nasadzeń, nie podlewać roślin wieczorem oraz wycinać porażone pędy w suchą pogodę. Ważne jest też unikanie przenawożenia azotem, ponieważ młode, soczyste pędy są szczególnie podatne na atak grzybów. Ochrona chemiczna opiera się na opryskach środkiem Scorpion 325 SC, wykonywanych w marcu–kwietniu oraz sierpniu–wrześniu. Przy deszczowej pogodzie zabieg należy powtarzać co 7–14 dni.
Kolejną groźną chorobą jest rdza jałowca, wywoływana przez grzyby Gymnosporangium. Patogen ten atakuje nie tylko jałowce, ale również grusze, pigwy i głogi. Objawy na iglakach to pomarańczowe, galaretowate wyrośla na pędach, żółknięcie i opadanie igieł oraz zgrubienia w postaci tzw. gal. Cykl choroby jest złożony – grzyb rozwija się na jałowcu, następnie przenosi na grusze, a stamtąd ponownie wraca na iglaki. Aby ograniczyć rozwój choroby, należy wycinać porażone pędy przed pojawieniem się wypustek i unikać sadzenia jałowców w sąsiedztwie grusz. Zainfekowane fragmenty roślin trzeba spalić lub głęboko zakopać, nigdy nie wolno ich kompostować. W ochronie chemicznej zaleca się stosowanie preparatu Scorpion 325 SC na jałowcach. Na gruszach nie ma środków zwalczających rdzę bezpośrednio, ale pomocne są opryski przeciw parchowi, np. Miedzian 50 WP czy Score 250 EC.
Osutka wiosenna sosny to choroba wywoływana przez grzyb Lophodermium seditiosum. Najczęściej atakuje sosnę zwyczajną, prowadząc do masowego opadania igieł i przerzedzenia korony drzewa. Pierwsze objawy to żółte, a następnie brunatne plamy na zeszłorocznych igłach, a na opadłych igłach pojawiają się czarne owocniki grzyba. Podstawą ochrony jest grabienie i spalanie opadłych igieł, które stanowią źródło zarodników, oraz przerzedzanie gęstych nasadzeń. W ochronie chemicznej sprawdza się oprysk preparatem Scorpion 325 SC, wykonywany w kwietniu–maju, gdy pojawiają się pierwsze objawy, oraz ponownie po 2–3 tygodniach.
Choroby iglaków często rozwijają się niezauważenie, a gdy objawy stają się widoczne, bywa już za późno na skuteczne leczenie. Dlatego tak ważne jest regularne obserwowanie roślin, profilaktyka i szybka reakcja w razie pierwszych oznak problemów. Stosując odpowiednią pielęgnację i środki ochrony roślin, można skutecznie ograniczyć ryzyko strat i cieszyć się zdrowymi, zielonymi iglakami przez wiele lat. PAMIĘTAJ! Brązowienie igieł nie zawsze oznacza chorobę – często to naturalny proces wymiany igieł. Jeśli jednak zjawisko obejmuje młode pędy, dotyczy dużej części rośliny lub towarzyszą mu dodatkowe objawy (plamy, więdnięcie, osypywanie się igieł) – trzeba szukać przyczyny w chorobach, błędach uprawowych lub szkodnikach. Kluczem do zdrowych iglaków jest odpowiednia pielęgnacja: regularne podlewanie, nawożenie, profilaktyka i szybka reakcja na pierwsze objawy problemów.
oraz dołącz do
zadowolonych ogrodników i otrzymuj praktyczne wskazówki.